In Memoriam

IN MEMORIAM GERHARD JAN WILLEM UMBGROVE.

 

Wij ontvingen het droeve bericht van het overlijden van onze goede vriend Gerhard Umbgrove op maandag 20 februari 2023. Het is nu een jaar geleden dat zijn dierbare Anneke is overleden  kort nadat zij van de Frisolaan naar een appartement in Bosch en Duin waren verhuisd. Nog niet zolang geleden heeft het Bestuur een bezoek gebracht aan Gerhard in zijn nieuwe verblijf in de bosrijke omgeving van Zeist waar uitvoerig de wederwaardigheden van zijn kegelclub aan de orde kwamen en hij genoot van de verhalen van weleer want de kegelclub was Gerhard dierbaar. Gerhard was het juridisch geweten van de club en wees het Bestuur fijntjes erop als voorstellen niet in overeenstemming de al dan niet bestaande regels uit het verleden! Gerhard heeft zich ook zeer verdienstelijk gemaakt met het samenstellen van de ledenlijst die volstrekt volledig was. Hij genoot in zijn goede dagen van het kegelspel en speelde een verdienstelijke partij.

De laatste jaren kegelde hij niet meer maar kwam wel naar de club en dronk zijn glaasje bier met zijn vrienden. Gerhard was ook een verdienstelijk violist en menigeen van ons herinnert Gerhard toen hij als violist verbonden was aan het salonensemble Franje dat regelmatig in de foyer van de schouwburg speelde. Dit was zijn grote passie maar door zijn gehoorproblemen ging het helaas niet meer. Legendarisch waren de Nieuwjaarsontvangsten in de fraaie villa aan het Prinsenpark en wij denken met een lach en een traan terug aan de geboden gastvrijheid door Gerhard en Anneke omringd door fraaie kunstwerken van Anneke.

En nu staan wij hier bijeen om stil te staan bij het heengaan van onze goede vriend Gerhard en wij nemen afscheid van een fantastisch fijn mens en noemen zijn naam Gerhard Jan Willem Umbgrove en de Ontferming en de Vrede van God zij hem deelachtig.

Apeldoorn, 28 februari 2023

      

In memoriam Wim Jordense

Tot onze ontsteltenis ontvingen wij het bericht dat afgelopen zondag 23 mei, Wim Jordense, ons medelid van de kegelclub MAKC, plotseling was overleden. Wim was nog even een fietstochtje aan het maken voordat hij naar zijn favoriete tv programma van de Formule 1 race in Monaco zou gaan kijken. Tijdens dit rondje fietsen werd hij dood aangetroffen.

De week ervoor was hij nog mee gaan klootschieten in Beekbergen. Tijdens onze kegelavonden en jaarlijkse uitjes was Wim altijd een enthousiast verteller van zijn belevenissen. Zo herinneren wij ons nog goed het door hem georganiseerde bezoek aan de parketfabriek van zijn schoonzoon met wie hij regelmatig op reis ging om houtinkopen te doen. Ook mocht hij graag genieten van een goede single malt whisky en vertelde hij enthousiast over zijn tochten door het Schotse Hoogland waar menig distilleerderij grondig werd gekeurd. Op de maandagavond bracht hij dan een van zijn favoriete merken mee die wij dan met gepaste eerbied nuttigden. En als trotse vader en opa verhaalde hij ook graag over zijn kinderen en kleinkinderen.

Naast de MAKC was Wim ook lid van de biljartclub en sinds 2000 lid van de sociëteit. Wij verliezen in hem een zeer gewaardeerd lid. Wim zou in augustus 82 jaar worden.

De crematieplechtigheid zal in besloten familiekring plaatsvinden.

Wij wensen Marjan, kinderen, kleinkinderen en familie heel veel sterkte met dit verlies.

 

Carel de Bos,
Voorzitter MAKC

      

In memoriam Paul de Koning.

1942- 2020

Tijdens ons jaardiner op 10 maart j.l in het clubhuis van de golfclub in Hoog Soeren vroeg Paul het woord en vertelde dat het met zijn gezondheid niet goed gaat en dat de onderzoeken hebben aangetoond dat verdere behandelingen niet leiden tot genezing. Paul heeft dan ook besloten de behandeling stop te zetten en van de tijd die hem nog gegund is volop met zijn José en kinderen te genieten van hun nieuwe huis aan de Larixlaan. Tot voor kort liep Paul met zijn early bird maten wekelijks zijn rondje op de golfcourt in Hoog Soeren en genoot in hoge mate van het apéritief na afloop en Paul was zoals altijd flamboyant aanwezig .

Nu de leegte van zijn afwezigheid…………in zijn dierbare kegelclub. Paul was in ieder gezelschap een geziene gast en wiens aanwezigheid door zijn wijze van presenteren- goed gebekt en strak in het pak- de aandacht trok. Zo ook op de kegelbaan zorgvuldig concentreren op de bal en kegels, de juiste houding aannemen en de goede zwaai maken en un grand neuf op het bord plaatsen, een uitdrukking die van Paul afkomstig is. Dan was Paul in zijn element!
Na zijn afstuderen aan de economische faculteit van de Universiteit Tilburg maakt Paul een wereldreis die hem gedurende twee jaren in 40 landen brengt en onwaarschijnlijke ontmoetingen en avonturen beleeft, die bepalend zijn geweest voor zijn vorming en levenswijsheid. In 2011 heeft hij zijn wederwaardigheden vastgelegd in een boek met de titel Ont-moeten, over reizen en genieten waarin hij de vreugde van het loslaten èn van een goed glas wijn, ervaart.

Tijdens zijn reis komt Paul in aanraking met verschillende culturen en mystieke godsdiensten in gesprekken met spirituele leermeesters, die zoals hij zelf zegt bepalend zijn geweest voor zijn intellectuele vorming.
Hij begon zijn carrière als redacteur van een toonaangevend managementtijdschrift en schreef een proefschrift over strategie en als consultant bij Ernst &Young publiceerde hij een zestigtal essays in toonaangevende managementtijdschriften en gaf talloze voordrachten in binnen -en buitenland. Een aantal jaren geleden is een recent boek van hem verschenen met als titel: De enige uitweg is de weg naar binnen: bedrijfsvoering in spiritueel perspectief.

Daarnaast was Paul een begenadigd jazzpianist en genoot van de vrije associaties in het improviseren en het samenspel met andere musici en dat vinden wij terug in het door hem opgerichte jazz quartet Bien Etonné.
Paul was een man en vriend van klasse en wij zullen erg veel moeite hebben om hem niet meer in ons midden te zien, we zullen zijn kwinkslagen en persoon heel erg missen. Onvermijdelijk, onafwendbaar en goedmoedig is de dood voor diegene die hem tegenkomt en ervaart, maar onverwacht, onbegrijpelijk, schokkend en wreed voor degenen die achterblijven.

Wij wensen José, de kinderen ,kleinkinderen en familie veel sterkte toe bij het verwerken van het heengaan van Paul, vader en grootvader en zeggen:

De laatste uren voor het einde
Dan wordt die grote wereld klein
Is plotseling alles onbeduidend
Tot het laatste beetje pijn
Wat wij zo indrukwekkend vonden
Verliest zijn glans, verliest zijn zin
Maar achter gesloten ogen
Glanst een groot begin.
Wij nemen afscheid van een erudiet en nobel mens.
Wij noemen je naam Paul de Koning, de Ontferming en de Vrede van God ,zij hem deelachtig.

Vaarwel Paul!
Apeldoorn, 1 september 2020                

Dick van Heuvelen

In memoriam

Tijdens de afscheidsdienst van Dick van Heuvelen op vrijdag 17 juli is de bijgaande door de heer H. Bekke opgestelde afscheidsspeech voorgedragen.

 

Afscheid van Dick van Heuvelen                                                                   vrijdag 17 juli 2020

 

Lieve Martha, familie en geachte aanwezigen.

Wij zijn mensen die niet houden van onverwachte gebeurtenissen. Met onze kennis, technologie, ontwikkeling en vooruitgang zijn wij gewend aan zekerheid en voorspelbaarheid. Zo hebben wij geleerd en zijn wij gevormd. Wat zich sinds een paar maanden afspeelt in de hele wereld heeft ons allemaal verstomd doen staan en ons doen afvragen of die zekerheid en voorspelbaarheid wel zo normaal zijn. Of onze levensverwachtingen ook niet andere wegen kunnen bewandelen dan wij hadden gedacht. Of er ook andere aspecten aan ons leven zijn verbonden, die niet alleen zijn gericht op materiële zaken. Dat kost nadenken en nieuwe inzichten verkrijgen, wat veel van ons vergt.

Het heengaan van Dick van Heuvelen is zo’n onverwachte gebeurtenis. Wij, leden van de dispuutclub ADHD van de Apeldoornse Sociëteit waren verbijsterd toen wij werden geconfronteerd met wat Dick overkwam en in slechts een paar dagen onderging. Ontsteld dat wij een dierbaar lid hadden verloren. Verward en sprakeloos dat dit kon gebeuren.

Dick was sinds 2007 sociëteitslid en vanaf 2012 ook lid van ons gezelschap. Wij hebben hem leren kennen als een innemende persoon met sociaal gevoel voor zijn omgeving. Die eigenschappen droeg hij ook over in de sociëteit in de moeilijke periode toen er andere wegen moesten worden ingeslagen. Dat ging hem zeer aan het hart. Daarbij kon hij vooral ook scherp aangeven waar zaken al dan niet goed gingen. Hij werd daarbij gesteund door zijn vrouw Martha. Hun beider sociale inslag en betrokkenheid bij en hulp aan mensen die het moeilijk hebben maakten op velen een grote indruk.

Dick was een uitmuntend debater en paste daardoor goed in ons midden. Hij bezat een grote kennis vanuit zijn medische opleiding en bestuurlijk inzicht en hield ervan zijn kennis over te dragen aan anderen. In zijn militaire jaren werkte hij bij de Stafcompagnie en was hij bekend met allen die naam hadden in die wereld. Hij hield ervan mooie verhalen daaruit te vertellen en blonk uit in daarbij passende en vooral humoristisch vertellingen. Wij genoten daarvan. Hij hield ontzaglijk veel van het leven en dat uitte zich in zijn gesprekken, genot van eten en drinken, maar vooral in plezier tezamen met zijn vrienden.

Dick zullen wij zeer missen en blijven herinneren als een heel goede vriend en clubgenoot. Wij zijn begaan met Martha en hopen dat zij als sterke vrouw dit grote en onverwachte verlies kan dragen.

 

Hans Bekke, Vz ADHD                         

Joop Nieuwenhuis 1930-2019

In memoriam

Maandagavond 9 december 2019 zal een van die momenten worden die de leden van  Kegelclub de Houthakkers niet snel zullen vergeten. Wij werden opgeschrikt door het bericht dat Joop onverwacht in het ziekenhuis was overleden. Op 4 december  werd Joop opgenomen en aan zijn heup geopereerd. De dagen erna was hij opgewekt zoals bijna altijd en zag uit naar het moment dat hij weer naar huis kon gaan. Het zou anders verlopen. Maandag 9 december kort na enkele ernstige complicatie is onze Joop overleden.

Met zijn 89 jaar was Joop veruit het oudste lid van onze kegelclub de Houthakkers. Hij was ruim 51 jaar lid en in 2018 benoemd tot erelid van de Houthakkers. Joop was bijna elke kegelavond aanwezig en ook onze tijdelijk verblijf in Deventer was voor hem geen belemmering om te verschijnen. Hij genoot van de sfeer en de gezelligheid. Ook de tijdelijke gewoonte om na afloop van het kegelen in Deventer ergens onderweg naar huis een eenvoudige hap te eten was zeer wel aan hem besteed. Meestal was  café de Hamer aan de Zwolseweg de eindbestemming. Hier werd ook zijn geliefde Bols korenwijn geschonken. Een van zijn vaste taken was ook het luiden van de bel als er weer een 9 was gegooid.

De laatste jaren speelden enkele lichamelijke ongemakken hem parten, maar ook die konden zijn humeur niet bederven. Met zijn zoon Bill ging hij vol goede moed naar Amsterdam om hieraan met succes het hoofd te bieden.

Het geheugen van Joop was ijzersterk, hij kende de ledenlijst van de Houthakkers met iedereen die lid was of was geweest uit zijn hoofd. Maar ook alle neringdoenden, die in de lange tijd dat hij boven de zaak aan de Hoofdstraat woonde, zich in de Hoofdstraat en omgeving hadden gevestigd wist hij zonder problemen te benoemen. Met de locatie en vaak ook nog de vorige eigenaar van het winkelpand.

Het wel en wee van de Sociëteit ging Joop zeer ter harte, als het even kon bezocht hij de ledenvergaderingen of liet zich door mede Houthakkers goed informeren. Als hij er niet was, dan was een bezoek aan Schouwburg Orpheus meestal de reden.

De Houthakkers hebben door zijn overlijden een bijzonder lid verloren, die ruim 50 jaar heeft genoten van de vriendschap en de contacten die gepaard gaan met het lidmaatschap van een groep kegelaars die een keer per week proberen zo vaak mogelijk 9 Hout om te gooien. Wij zullen hem node missen. Zijn positieve en opgewekte levenshouding was en is een voorbeeld voor velen. De Houthakkers willen Bill en Sylvia en de verdere familie alle sterkte wensen met het verlies van Onze Joop Nieuwenhuis.

 

Apeldoorn, 16 december 2019

Paul Bosschart

In Memoriam Jacques Wesche.

 

Op 12 december jl. overleed onze vriend Jacques Wesche, lid van de biljartclub van de Sociëteit.

Tot een paar weken voor zijn overlijden was hij, indien de omstandigheden dat toelieten, op de woensdagen aanwezig om te spelen en met ons, na de biljartpartij, over vele zaken te praten onder het genot van een glaasje Jagermeister.

Jacques was een enthousiaste biljarter, zijn karakter was af te zien aan zijn manier van biljarten; rondborstig, eerlijk, direct, vooral oog hebben voor de grote lijnen en rekening houden met “de ander”.

Voor mij was hij de verpersoonlijking van het overwinnen van tegenslagen.

Wij zullen hem heel erg missen.

Namens de biljartclub Sociëteit,

Hessel Posthuma